Het antwoord moest van hem komen (3)

1

Met Daphne ging het ook goed. De overgang naar een nieuwe school was probleemloos verlopen en ze vond steeds meer haar weg in de nieuwe omgeving. Contact met haar biologische vader was er niet en daar zat ze ook niet op te wachten. Hij was niet alleen een bruut geweest voor haar moeder, maar ook voor haar. Ze had hem dan ook nog geen minuut gemist. Het leven met Dennis was zo goed dat ze hem steeds meer als vaderfiguur was gaan zien. Toen Dennis kortgeleden voorstelde om een naamswijziging te ondergaan, zodat ze zijn achternaam zou krijgen, had ze daar gelijk mee ingestemd. Het was zo gepiept. Toen zij geboren werd was haar moeder namelijk nog niet met ‘hem’ getrouwd. Om redenen die Daphne niet kende was ze daarna nooit op de naam van haar vader gezet. Na alle ellende was dat een leuke bonus geweest. Want nu kon het in een week geregeld worden, zonder ingewikkelde procedures. Niemand op haar nieuwe school wist dat ze ooit een andere achternaam had en dat was wel zo fijn. Het scheelde een hoop vragen.

Het was de eerste dag van de zomervakantie en toch verveelde Daphne zich al. Vooral omdat Dennis en haar moeder nog geen vakantie hadden. Als altijd, waren ze vanochtend allemaal op de gebruikelijke tijd opgestaan en hadden ze gedrieën een ontbijt genomen. Daarna waren haar ouders vertrokken. Eerst Dennis, in zijn machtige Volvo V70, een uurtje later haar moeder in haar sportieve, spiksplinternieuwe Mini Cooper. Die had ze een paar weken geleden van Dennis gekregen, voor haar verjaardag. Toen ze eenmaal weg waren bracht Daphne eerst een tijdje hangend voor de TV door en besloot toen om een uurtje te gaan zonnen.

Maar de dag zou niet verlopen als ze had verwacht.

Het begon ermee dat Dennis om elf uur alweer thuiskwam. Het was een snoeihete dag en op kantoor was het niet uit te houden geweest. Hij had toch alleen maar bureauwerk in zijn agenda staan, geen klanten, en daarom had hij zijn secretaresse, en zichzelf, de rest van de dag vrijaf gegeven. Het was zijn voornemen om thuis nog wat dingen te doen en voor de rest lekker te gaan luieren. Bij thuiskomst stond de TV keihard aan maar was Daphne nergens te bekennen. Even later, juist nadat hij het volume lager had gezet, kwam ze echter woest binnenstormen. Daarbij gebeurden er meerdere dingen tegelijk. Toen ze via de tuindeuren de de kamer instoof was de verrassing haar aan te zien. Echter, precies op het moment dat ze Dennis zag stootte ze een teen lelijk tegen de drempel. Dat deed pijn. Waardoor ze opsprong, om daarna te landen op de mat voor de deur. Die vervolgens weggleed. Daphne maakte een ongelukkige smak, waarna ze een paar tellen beduusd op de grond bleef liggen.

De houding waarin ze lag, in combinatie met de kleding die ze aanhad, of juist niet aanhad, was niet bepaald flatteus. Daphne stond daar niet zo bij stil, Dennis echter wel. Toen ze opkeek, met tranen in haar ogen van de schrik, was hij al naar haar onderweg. Twee tellen later had hij haar van de grond getild.

“Rustig aan, meisje, we zullen eerst maar eens kijken of je niet iets gekneusd of gebroken hebt.”

Dennis legde haar in de huiskamer op de bank. Vervolgens knielde hij zelf op de grond en begon rustig onderzoekend zijn handen over haar benen te knijpen, drukken en wrijven.

“Doet het hier pijn? En dit? En daar?”

Al die tijd dat ze op de bank lag, in haar onderbroekje en T-shirt, meer had ze niet aangehad tijdens het zonnen, en Dennis haar onderzocht, vroeg ze zich af wat er met hem aan de hand was. Het deed hier en daar wel pijn, vooral de schaafwond bij een van haar knieën, maar zo erg was het nu allemaal ook weer niet. Toen zijn hand boven die knie terechtkwam verstijfde ze een beetje, niet wetende wat zijn bedoelingen waren. Dennis merkte het en daarom haalde hij snel zijn hand weg.

“Gaat het weer?”

Daphne knikte. Maar ondertussen verwonderde ze zich over de blik in zijn ogen. Hoewel hij altijd nogal priemend kon kijken, dat hoorde bij hem en daar was ze intussen wel aan gewend, dacht ze dit keer ook nog iets anders te zien. Een soort glinstering, waardoor het leek alsof hij naar haar aan het kijken was op dezelfde manier als hij altijd naar haar… moeder keek.

“Zullen we eens gek doen en gaan shoppen?”

Dit vragende legde hij zijn hand weer op haar been, een centimeter of tien boven diezelfde knie.

“Shoppen? Wat hebben we dan nodig?”

Meer op het gemak dan zojuist, keek ze hem verwonderd aan. Zelfs toen zijn hand over haar bovenbeen wreef, en een stukje hoger weer tot stilstand kwam, bleef ze ontspannen.

“Niets. Ik dacht meer aan jou. Wat dacht je ervan om eens op zoek te gaan naar nieuwe kleren?”

“Hé ja, leuk, laten we dat doen,” antwoordde ze enthousiast, waarbij het haar niet ontging dat hij zijn hand niet weghaalde.

Die middag zette Daphne een bepalende stap in haar ontwikkeling. Meer intuïtief dan bewust leerde ze namelijk dat ze een zekere macht over Dennis had. Want haar vrouwelijke brein registreerde feilloos dat toen hij met het idee kwam, hij zijn ogen niet van haar broekje had kunnen afhouden. Ook registreerde ze, via de hand op haar been, die lichtjes beefde, dat hij nerveus was. Maar zij was dat ook. Daphne was zich namelijk zéér bewust van die hand daar en ze vond de aanraking helemaal niet onprettig. Integendeel, die was zelfs fijn. Vertrouwd ook. Maar tegelijk verwarrend, omdat ze zich er een beetje raar door voelde. Zeker toen die hand nog een fractie verder omhoogschoof.

“Zal ik de pijn weg zoenen voordat we gaan,” vroeg Dennis zachtjes.

Maakte hij soms een grapje? Dacht hij nou echt dat ze geloofde dat een zoen zou helpen? Haar bovenbeen deed trouwens helemaal geen pijn. Ach, als hij haar daar zo graag wilde zoenen, waarom ook niet. Wie weet kreeg ze dan straks wel iets leuks. Een iPad of zo. Na een korte aarzeling gaf Daphne antwoord door haar benen een heel klein stukje van elkaar te halen. Toen Dennis voorover leunde, en zijn mond inderdaad op die denkbeeldige zere plek drukte, dwong ze zichzelf om te ontspannen. De kus was zacht, warm en nat.

Het bleef overigens niet bij zomaar bij een kusje, hij likte ook nog eens een paar keer over het plekje. Jeetje, dacht Daphne, dat is nog best fijn ook. Toen Dennis weer overeind kwam, met zichtbare tegenzin, vroeg hij of het geholpen had.

“Uh… ja… de pijn is bijna weg,” loog ze.

“Mooi zo. Dan gaan we nu lunchen en dan op naar de stad.”

Daphne zag de opvallende bobbel in zijn broek en vroeg zich af wat de oorzaak van die zwelling was. Evengoed ging ze zich gauw aankleden. Opgewonden, want een iPad kopen, dat deed je niet elke dag.

De volgende dag was het een stuk minder saai om alleen te zijn. Per slot van rekening had ze nu een tablet. Toen ze eenmaal wist hoe het ding werkte, en ze lekker naar muziek aan het luisteren was, was het tijd om zich af te vragen wat er nu zo bijzonder aan haar benen was. Al gauw besloot ze dat er maar één manier was om daarachter te komen. Dus reed ze de passpiegel die in de gang stond de kamer in, deed haar spijkerbroek uit, en ging daarna precies hetzelfde op de bank liggen als gisteren. Maar ze zag niets dat interessant genoeg was om veel aandacht aan te besteden. Waarom had Dennis haar daar dan willen zoenen?

Wat ze overigens wel kon zien, was dat ze er wel heel apart bijgelegen had, zo met haar benen wijd en alleen een onderbroekje aan. Was het dan misschien helemaal niet om haar benen gegaan? Impulsief, meer uit balorigheid dan een bewuste daad, trok Daphne het kruisje van haar broekje opzij. Waarna ze intuïtief besefte dat ze de puzzel had opgelost. De opmerkingen en verwijzingen over seks die ze ooit opgepikt had, op TV, op school, in de blaadjes die ze las, vielen in een keer op hun plaats. Hier ging het allemaal om! Maar waarom? Wat was er zo boeiend aan dat plekje tussen haar benen?

Door met haar benen wijd op de leuning van de bank te gaan zitten was Daphne in staat om haar kruis te bekijken. Waardoor ze bekende en minder bekende dingen kon zien. In het midden, op de plek waar normaal het kruisje van haar broekje zat, groeide hier en daar vlassig haar, maar het hele gebied zag er toch nogal kaal uit. Dat beeld was niet nieuw. Wel nieuw was wat ze daaronder zag, de twee verdikkingen tussen de binnenkant van haar benen, die plat en vol tegen elkaar aanlagen. Bij nader onderzoek bleken die verdikkingen van elkaar te kunnen, waardoor een tweede, rimpelige huid tevoorschijn kwam. Het was een beetje vochtig daar, kleverig ook, en ze vroeg ze af wat dat was en hoe dat kwam. Was dat misschien de oorzaak van de natte plekjes in het kruis van haar broekjes, de laatste tijd?

Terwijl ze naar dat mysterieuze gebiedje tussen haar benen keek ontstond ergens van binnen een onbekende, rare warmte. Was dit dezelfde warmte die Dennis ook voelde als hij naar haar keek? Jeetje! Hoe meer ze erover nadacht, hoe meer Daphne ervan overtuigd raakte dat ze de bron gevonden had; dit was wat hij wilde zien en aanraken. En afgaande op de manier waarop hij altijd naar het achterwerk van haar moeder keek, hoe vaak legde hij zijn hand niet op haar billen, hoorde dat er ook nog bij. Daphne was er zeker van, die lieve Dennis had iets met haar onderkant. Maar wat? En vooral, waarom? Een ding was helaas zeker, ze kon moeilijk naar hem toe stappen en het hem gewoon vragen.

Haar oog viel op een uitstulpend bobbeltje bovenin, tussen als die plooien en ribbels, dat verborgen leek te zitten achter een soort van vlies. Wat was dat? Hoorde dat daar? Het was glibberig en daardoor lastig, maar het lukte Daphne om met haar beide middelvingers haar schaamlippen open te houden. Door een wijsvinger te strekken kon ze erbij en zo raakte ze voor het eerst haar klitje aan. Eigenlijk deed ze het om te weten of het pijn zou doen. Zoals toen ze met haar tong telkens naar die pijnlijke kies was gegaan. Hoe voorzichtig ze het echter ook deed, toch wipte ze van schrik even op. Gossie, dat deed helemaal geen pijn, dat was… lekker! Nu ze wist wat ze kon verwachten begon ze haar vinger op en neer en heen en weer te bewegen op en rond dat rare plekje. Wow! Dit was ongelofelijk, waarom had haar moeder hier nooit iets over verteld? Nu durfde ze helemaal erom te wedden dat Dennis haar daar graag zou willen aanraken!

Als hij dat plekje op dezelfde manier zou aanraken als zij nu deed, zou dat dan anders voelen? Dat was wat Daphne zich afvroeg terwijl ze zich voor het eerst aan het vingeren was. Dat warme gevoel vanbinnen, dat via dat fantastische knobbeltje haar lichaam instraalde, nam alsmaar toe. Voor Daphne voelde het zo hemels, dat zich een onbekend verlangen van haar meester maakte. Zonder dat ze precies wist waarnaar ze verlangde.

Wat ze ook niet in de gaten had, was dat ze steeds meer naar lucht begon te happen. Er was toch niemand thuis dus waarom zou ze zich inhouden? Zo verloor Daphne zich steeds meer in dat nieuwe, verrukkelijke gevoel dat ze per ongeluk had ontdekt.

Daar beneden was het ondertussen zo nat en kleverig geworden, dat Daphne inzag dat het vocht iets te maken moest hebben met wat ze voelde. Of ze kreeg dat lekkere gevoel door het vocht, of er kwam meer vocht door dat lekkere gevoel. Een van beide. Welke wist ze niet, maar ze was vastbesloten om dat ook uit te vinden. Hoe langer ze zich vingerde, op haar klit en langs haar schaamlippen, er tussenin zelfs, hoe meer ze die wonderlijke tintelingen voelde. Tot op het onhoudbare af. Waardoor Daphne begon te beseffen dat het ergens toe ging leiden. Ze kon de wippende bewegingen niet tegenhouden, zo min als de geluiden die ze maakte.

 “Ohhh… ohhh… OHHH,” kermde ze ineens, haar eerste orgasme een feit.

Een paar tellen later lag Daphne perplext op de bank. Nu wist ze waarom haar moeder ’s avonds altijd zo gilde. Dit gevoel, vooral op het laatst, was zo intens dat het gewoon niet mogelijk was om geen geluid te maken. Was het dat misschien wat Dennis altijd met haar moeder deed? Of deed hij toch nog iets anders? Zou het kunnen dat wat hij met haar moeder deed, zelfs nog beter was dan dit? Dat moest en zou ze weten komen, hoe dan ook. Alleen, daarvoor moest ze niet bij haar moeder zijn, wist ze zeker. Het antwoord moest van hem komen!

Vastbesloten om het antwoord aan hem te ontfutselen, en uit te zoeken tot hoever ze bij Dennis kon gaan, wachtte Daphne geduldig op het juiste moment. Dat kwam toen haar moeder aankondigde dat ze er vanwege een kunstbeurs de komende zaterdagavond niet zou zijn, en ook pas diep in de nacht zou thuiskomen. Daphne rook onmiddellijk haar kans, dat zou de dag van de waarheid worden!

Nadat ze haar moeder gedag gezegd had bleef ze eerst een tijdje besluiteloos op haar kamer hangen. Want ze was dan wel vastbesloten om er erachter te komen wat Dennis toch precies met haar moeder deed, en of het klopte dat haar onderkant zijn speciale interesse had, dat wilde nog niet zeggen dat ze wist hoe ze het moest aanpakken. Een van de problemen waar ze bijvoorbeeld voor stond, was dat ze niet goed wist wat ze het beste kon aantrekken. Om ’s avonds gewoon in haar ondergoed te gaan rondlopen leek niet zo’n best idee. Uiteindelijk besloot ze om maar gewoon zijn oude slobbertrui aan te doen. Per slot van rekening had ze die wel vaker aan. Zogezegd, zo gedaan. Nadat ze al haar moed bijeengeraapt had ging ze naar beneden, nog steeds zonder een duidelijk omlijnd plan.

Ze vond hem ontspannen lezend op de bank in de woonkamer. Toen ze binnenkwam begon hij vriendelijk tegen haar te kletsen, waarna ze het een uur over koetjes en kalfjes hadden. Hij zittend op de bank, zij met haar benen opgetrokken en de trui over haar knieën op een van de fauteuils. Uit niets kon ze afleiden dat hij dezelfde interesse had als een paar weken geleden, toen ze gevallen was. Daar werd ze behoorlijk onzeker van. Tegelijk was het heel gezellig om zo te zitten kletsen. In de beleving van Daphne was het zelfs de gezelligste avond ooit. Toen er even een stilte viel, en ze het idee kreeg dat het gesprek voorbij was, vroeg ze of ze een muziekje op mocht zetten. Dat mocht, dus kwam ze loom overeind en rekte zich eens lekker uit.

“Wat ben je toch een mooie meid,” zei Dennis, met een glimlach en een tedere blik.

Het hart van Daphne begon plots te bonzen, dit was haar kans. “Ikke…? Nah… De meiden in mijn klas zijn veel mooier... en mama…” zei ze, terwijl ze stilletjes dacht wat een lieverd hij toch was.

Dennis schudde zijn hoofd. “Klopt, jouw mama is ook heel mooi. Maar van alle andere mensen ben jij het mooiste, liefste en lekkerste meisje dat er bestaat. Als ik nog jong zou zijn, zou ik het wel weten…”

Daphne begon te blozen. Het was moeilijk om zichzelf als sexy voor te stellen, in die afgedragen slobbertrui van hem. Maar dat was slechts wat ze dacht. Wat ze voelde, was trots. En nog iets anders, iets waaraan ze geen woorden kon verbinden en dat ze niet kon plaatsen. Het leek er nog het meeste op dat haar lichaam ter plekke groeide, in vorm en in lengte.

“Zo oud ben je anders niet hoor,” kwam ze voor hem op.

Dennis schoot in de lach. “In mijn gedachten niet, nee.”

Daphne was vergeten dat ze was opgestaan om een muziekje op te zetten. In plaats van naar de stereo te lopen liep ze in zijn richting.

“Hoezo ben ik lekker?”

Hij keek alsof de vraag hem verraste. “Nou, eh, dat ben je gewoon...” liet hij het achterste van zijn tong niet zien.

“Denk je niet dat m’n borsten te klein zijn?”

De vraag was zo brutaal dat Daphne er zelf van schrok.

“Je borsten te klein? Welnee zeg, helemaal niet. Ik denk dat je eh… perfecte borsten hebt. Trouwens, die gaan echt nog wel groeien,” antwoordde Dennis.

Vlak voor hem staand draaide Daphne zich opzij en duwde haar bovenlichaam vooruit. Daarna draaide ze het hoofd en gaf hem haar allerliefste glimlach.

“Echt waar,” vroeg ze in die typische lolita meisjespose.

“Ik denk dat we het beter over iets anders kunnen hebben,” antwoordde Dennis, zijn hoofd wegdraaiend.

Sexy als ze zich voor het eerst van haar leven voelde had Daphne zich echter in de situatie vastgebeten.

“En als ik een bikini aanheb, ben ik dan ook nog eh… lekker?”

Dennis knikte. “Zeker wel…” fluisterde hij.

Toen deed Daphne wel iets heel gewaagds. Zonder erbij na te denken, volkomen impulsief, trok ze de slobbertrui in een keer over haar hoofd.

“Wat doe je nou,” riep Dennis geschokt.

“Ik heb m’n ondergoed toch aan? Dat is toch nét een bikini? Maar is het echt waar, ben ik ook mooi in bikini? Of lekker?”

In haar witte minibehaatje en roze slipje, met sterretjes, stond ze er slungelig en onbeholpen bij, terwijl Dennis naar haar staarde. Haar hart bonsde en bonsde, dat ze dat gedurfd had!

“Speel je soms een spelletje met me?” klonk het.

Schuw schudde Daphne het hoofd. Om toen, na een lange, tenenkrommende stilte, nog iets te doen wat ze nooit eerder gedaan had; ze ging als een amazone op zijn knieën zitten en legde een hand op zijn borst. Heel even leek Dennis te bevriezen, maar een tel later deed hij op zijn beurt hetzelfde. Waardoor die hand precies op een tietje kwam te liggen. Zijn hand was zo groot dat er gemakkelijk meer borstjes in hadden gepast.

Zo bleven ze een paar spannende minuten zitten, zonder dat een van beiden iets zei. Toen durfde Daphne eindelijk de vraag te stellen die haar al weken zo bezighield.

“Eh… weet je nog dat ik een paar weken geleden viel en d-dat je me een kusje gaf op mijn pijnlijke plek? Wat zou je doen als ik me… eh… v-van onderen… eh… zou stoten? Z-zou je me d-d-daar dan ook… z-zoentjes geven?”

Daphne stotterde en beefde en ze kleurde diep. Zo stoer als ze er al die weken over had gedacht, zo klein en fragiel zat ze nu op zijn schoot. Desondanks was de wens om het antwoord te kennen zo sterk, dat ze niet van opgeven wilde weten. Ze moest en zou erachter komen waarom haar moeder altijd van die geluiden maakte. Zoals gisteravond, en eigenlijk bijna elke avond.

“Dit zou je niet moeten doen, lieverd, een man heeft zo zijn grenzen,” hijgde Dennis, zijn hand nog steeds op haar tietje.

De geur van zijn aftershave, zijn benen, die trilden onder haar billen, die grote hand op haar boezem, de hese klank van zijn stem, het maakte dat Daphne zich behoorlijk wee begon te voelen. Er kriebelde ook weer iets in haar kruis, net als toen die keer dat ze alleen thuis was. En haar hart bleef maar bonzen.

“Gaan we binnenkort nog eens naar de stad,” wijzigde ze het onderwerp, ondertussen aan zijn haren plukkend. “Zonder mama, bedoel ik... Ik zou zo graag een ander rokje willen, eentje die ik zelf ook mooi vind. Van mama mag ik alleen maar lange rokken aan, van jou mag ik denk ik ook wel een korte...”

Waarop Dennis begon te grinniken. “Zo, zo, het kleine meisje blijkt ineens een grote verleidster. Hm, je bent me tegen je moeder aan het opzetten. Nou, vooruit dan maar, jij je zin, daar zijn mannen óók een beetje voor!”

De dubbele betekenis van het woordje ‘ook’ ontging Daphne. Wat haar echter niet ontging, was dat hij zijn hand verplaatst had naar haar andere tietje. Maar zijn reactie stemde haar wel tevreden. Dat had ze toch maar mooi geregeld. Ook voelde ze zich ineens een stuk minder onzeker.

“Ik… ik heb me… eh, van onderen gestoten. Dáár dus, het doet heel erge pijn…” durfde ze dan ook te fluisteren.

Daar, het was eruit. Nu kon ze niets anders meer dan afwachten. Zou het genoeg zijn om de antwoorden te krijgen die ze zo graag wilde? Met die hand op haar boezem, wat trouwens helemaal geen vervelend gevoel was, waren de voortekenen in elk geval gunstig.

Dennis wist niet wat hem overkwam. Hoe kwam Daphne zo ineens op zijn knieën terecht, in alleen haar ondergoed? Niet dat hij er bezwaar tegen had of er ook maar een seconde over dacht om haar eraf te sturen. Als rasechte opportunist en pragmaticus pakte hij gewoon de kans die zich aandiende. Maar hoe was deze situatie ontstaan? Toch niet alleen omdat ze een kort rokje wilde? Had hij het nou echt goed gehoord, wilde ze een zoen van onderen hebben? In haar kruis? Waar kwam dat nou ineens vandaan? Het gevoel van die tietjes onder zijn hand was overigens ronduit sensationeel, het ontbreken van enig protest of verzet prikkelend. Wat als hij…?

Nu het niet meer zo onwennig was vond Daphne het steeds leuker om op zijn schoot te zitten. Het was knus en het maakte dat ze zich beschermd voelde en tegelijk de belangrijkste van de hele wereld. Na haar moeder dan, maar die was er vanavond niet. Zij wel, dus had ze zijn aandacht helemaal voor zichzelf alleen. Zijn handen, die op haar rug en die op haar tietje, waren lekker warm, net als zijn schoot. Wiebelend kroop ze nog wat verder tegen hem op, zodat ze met haar schouder tegen zijn borst en met haar hoofd tegen zijn schouder kwam te liggen.

Allebei verzonken in eigen gedachten bleven ze zo een flinke tijd zitten, zonder iets te zeggen. Dennis bleef ondertussen wel gewoon over haar tietjes strelen, afwisselend de een, dan de ander, terwijl zijn andere hand op haar been was beland. Van die hand bewoog alleen zijn duim, waarmee hij de binnenkant van haar been streelde. Hoewel het nog niet precies een antwoord op de vraag was, vond Daphne het prima. Want het voelde fijn en het gaf een fijn gevoel.

Vooral dat laatste maakte indruk. Daphne voelde overal intense tintelingen, zo nieuw en spannend dat het haar dwong om er intuïtief een bepaalde uiting aan te geven. Op de eerste plaats moest ze haar ogen ervan dichtdoen. Plus begon zij ook met haar duim te bewegen, eerst voorzichtig en minimaal, allengs duidelijker en explicieter. Waar Dennis weer twee reacties op liet volgen. Als eerste gleed hij heel gemakkelijk met zijn hand ónder haar behaatje, ten tweede begon hij haar been met zijn hele hand te strelen. Aan de bovenkant, aan de buitenkant, aan de onderkant, zelfs aan de binnenkant. Daphne kreeg het daarna zo warm, dat ze zich afvroeg of de verwarming niet te hoog stond. Maar toen had ze haar hand al tussen de drukknoopjes van zijn overhemd gewurmd en zijn borsthaar gevonden.

Dennis kon zijn geluk niet op. Zo zat hij rustig te lezen, zo presenteerde Daphne zich op een presenteerblaadje met de kennelijke bedoeling om met hem te vrijen. Hij vond het best, in een ‘beetje spelen’ zag hij geen kwaad. Plus was hij benieuwd hoever ze zou willen gaan voor een kort rokje. Of zou het daar intussen niet meer om gaan?

Door al die nieuwe sensaties dacht Daphne daar inderdaad niet meer aan. Sterker, ze dacht helemaal niet zoveel meer. Voelen echter deed ze des te meer. Bijvoorbeeld dat de duim van de hand op haar blote tietje nogal nadrukkelijk over het knopje daar wreef. Wat een erg wonderlijk effect had, het knopje werd er langzaam maar zeker behoorlijk gevoelig door. Het leek zelfs te groeien. Dan was daar ook nog die hand op haar been, steeds dichter bij dat magische plekje tussen haar benen. Wat ze toen bewust gedaan had, die keer dat ze gevallen was en hij de zogenaamde pijn had weggekust, deed ze dit keer zonder nadenken; haar benen uit elkaar. Niet heel wijd, maar voldoende om die hand meer ruimte te geven.

Hoe hij het voor elkaar had gekregen wist ze niet, maar ineens voelde ze ook dat hij haar behaatje los had gemaakt. Verlegen giechelend, ook wat zenuwachtig, werkte ze mee om het langs haar armen te laten glijden. Waarna ze gauw haar hand wilde terugbrengen naar zijn warme borst, wat mislukte omdat Dennis haar naar achteren liet zakken en zijn hoofd naar haar borsten bracht. Hoewel Daphne al een tijdje zwaarder door aan het ademen was, had ze tot nu toe nog geen geluid gemaakt. Op het moment dat Dennis aan een van die knopjes begon te zuigen, helemaal zijn mond in, en er tegelijkertijd met zijn tong over likte, deed ze dat wel. Ze kon het zelf duidelijk horen, zonder dat ze er iets tegen kon doen; ze slaakte een gilletje. En nog een keer, toen hij hetzelfde deed aan de andere kant. Daarna leken de knopjes wel twee keer zo groot als voorheen. Wat daarbij een rare gewaarwording was, was dat ze het niet alleen in haar tietjes voelde, maar gek genoeg ook van onderen, in haar kruis. Plus voelde ze, sinds Dennis haar verplaatst had, nog iets anders. Niet bij zichzelf, maar bij hem. Onwetend en onervaren als ze was, wist ze toch meteen dat het dezelfde bobbel moest zijn die tegen haar heup drukte, als ze toen gezien had. Ook zag ze, toen hij haar aankeek, weer die bijzondere glinstering in zijn ogen.

Dennis staarde naar het knappe gezichtje van Daphne, die met een verwonderd lachje naar hem lag te kijken. In haar ogen lag aanbidding én opwinding en haar lippen waren zó kusbaar, dat hij zich ook dat plezier niet wilde ontzeggen. Ze mocht dan onervaren zijn, een snelle leerling was ze wel. Want toen hij zijn mond op die van haar drukte, en zijn lippen een stukje van elkaar deed, begreep ze de hint meteen. Waarna er een eerste contact volgde tussen hun tongen. Eerst onwennig, maar het ontwikkelde zich zo snel, dat het er op begon te lijken dat ze hem wilde verslinden. Alles wat hij deed, kopieerde ze. Draaide hij rondjes rond haar tong, dan deed zij dat na. Likte hij haar lippen, dan deed zij dat daarna ook. Ergens in het midden van die kus beëindigde zijn hand de reis tussen haar benen.

Op het moment dat hij zijn hand weloverwogen, direct, stevig, plat en vol in haar kruis drukte leek Daphne een moment te verkrampen. Niet van schrik, maar door het plotselinge vermoeden dat haar gedachte juist was geweest. Dít was het plekje waarin hij geïnteresseerd was, waarschijnlijk zou hij straks hier iets gaan doen waardoor haar moeder altijd zo moest gillen. De verkramping verdween en er kwamen spiertrekkingen voor in de plaats, die ze niet kon tegenhouden. Ook slaakte Daphne weer een gilletje, dat gesmoord werd door de kus.

Het volgende dat gebeurde, was dat Dennis haar broekje naar beneden begon te trekken. Daphne maakte het hem makkelijker door anticiperend haar billen op te drukken. Twee tellen later zat ze naakt op zijn schoot, een paar tellen daarna op de bank.

Geknield op de grond zittend, liet Dennis eerst het zoete aroma op zich inwerken dat opsteeg uit haar kruis, het bouquet van een opgewonden vrouw. Het inademen van de licht bezwete, oh zo vrouwelijke geur maakte hem duizelig. Wat was dat frêle kutje, met dat dunne, vlassige haar, ongelooflijk opwindend en, verrassend genoeg, heerlijk nat. Hij pakte haar bij de enkels en trok haar benen omhoog, en uit elkaar. Wat had ze ook alweer gezegd, dat ze zich van onderen gestoten had?

“Het is goed, Daphne, ik zal de pijn wel even wegkussen…” fluisterde hij hees

Daphne voelde zich eerst een beetje raar, zo met haar benen in de lucht. Toen ze echter zijn warme adem op haar vagina voelde, begon ze te beven. Waarom wist ze niet, maar het was veel spannender dan toen ze had ontdekt wat ze van onderen kon voelen. Ernaar hunkerend dat hij iets zou doen wat hij ook met haar moeder deed, greep ze spontaan zijn hoofd. Wat Dennis - terecht - als een bemoediging opvatte. Dus drukte hij zijn mond op dat naakte, eenzame, begeerlijke, willige kutje en begon het te likken.

“Ohhh…” klonk het, een paar keer achter elkaar.

“Is dat … lekker,” vroeg Dennis, met een van spanning en lust trillende stem.

“I-ik… weet het niet,” hijgde Daphne buiten adem.

Dat was niet waar, ze wist het wel. Hoewel het een vies idee zou moeten zijn, zijn mond op haar plasser, was het juist extreem lekker. Maar intuïtief vermoedde Daphne dat als ze dat hardop zou toegeven, dat het beetje macht dat ze had over hem zou kunnen wegnemen.

“Je vindt het lekker, ik weet het zeker,” mompelde Dennis. “Er is geen vrouw die het niet lekker vindt als het een keer met haar is gedaan.”

Daphne staarde hem aan. “En mama…?”

Dat ze ondertussen maar wat graag die mond weer tussen haar benen wilde durfde ze niet te zeggen.

“Je moeder heeft me dit nog niet laten doen. Maar als het zover is dat ze het toelaat, zal ze het heerlijk vinden. Net als jij nu…”

Toen knikte Daphne. “Ja,” fluisterde ze, het hoofd afdraaiend, zodat hij niet zou zien dat ze bloosde. “Ja, ik vind het lekker.”

Waarop Dennis haar benen extra wijd opentrok. “Goed dan, hou je benen dan maar eens heel goed uit elkaar!”

Daphne voelde zich compleet hulpeloos. Hulpeloos door wat ze voelde en hulpeloos door haar emoties, Gelukkig wist ze dat de controle bij haar lag. Ze wist dat als ze zou zeggen dat hij moest ophouden, hij dat ook meteen zou doen. Huiverend door de vreemde, wellustige sensaties in haar lichaam, snapte ze niet waarom haar benen zo trilden en waarom ze het overal zo raar warm had.

“OHHH…” hijgde ze, opwippend bij weer een lik.

Dennis likte langzaam, zorgvuldig en vooral stevig. Waardoor Daphne automatisch op en neer begon te bewegen. Eerst ingetogen, maar steeds explicieter. Met een zegevierend lachje hoorde Dennis haar erbij hijgen. Jezus Christus, wat smaakte ze geweldig. Zou haar moeder, zijn vrouw, ook zo goed smaken? Nu Daphne zelf haar benen lekker wijd hield, had hij zijn handen vrij om haar naar beneden te trekken. Zodat ze met haar billen op de rand van de bank kwam te liggen, waarna hij haar onder de knieën pakte en zowat dubbelvouwde.

Daphne voelde zijn gretige tong weer likken. Op en neer! Op en neer! Op en neer! Met elke neergaande beweging echter, leek het of hij zijn tong steeds dieper naar binnen drukte. Ergens in de kamer hoorde ze iemand allerlei hoge kreten slaken, maar pas na een paar tellen besefte ze dat die uit haar mond kwamen.

Zoals ze erbij lag, met haar knieën opgetrokken en haar benen wijd, dacht Daphne dat de toegang tot haar kruis maximaal was. Maar het bleek niet genoeg én het bleek niet maximaal. Want Dennis duwde haar nog meer dubbel, totdat haar knieën tegen haar buik aankwamen. Tegelijkertijd trok hij haar billen uit elkaar. Waarna zijn tong haar vagina uitgleed zonder dat hij stopte met likken. De verrassing dat hij door haar bilspleet gleed was zo groot, en het gevoel tussen haar billen zo intens dat Daphne er luid van kreunde. Wat ze bleef doen, omdat ook het puntje van zijn tong bij haar achterste bleef.

Tegen de ervaren en fanatieke tong van Dennis kon ze niet op, waardoor Daphne, zonder dat ze het in de gaten had, steeds meer de controle over zichzelf verloor. Met elke lik raakte ze meer in vervoering, tot ze zich helemaal overgaf. Door zijn haar woelend begon ze steeds zwaarder te hijgen en steeds harder te kreunen. Op dezelfde manier, en met dezelfde toon en klanken, als ze haar moeder zo vaak had horen doen. In haar lijf ontstond een spanning die ze kende van die keer dat ze zich gevingerd had.

“Ja, ja, ja,” gooide ze er ineens uit. “Ga door. Ga door, ga door, ga door…”

Waarop Dennis er abrupt mee stopte.

“Waarmee?” vroeg hij, quasi onschuldig opkijkend maar met een triomferende grijns.

Op dat moment besefte Daphne dat ze toch niet zoveel controle over hem had, als ze had gedacht. Intuïtief wist ze dat hij wilde dat ze erom zou smeken. Daarvoor zou ze hem voor straf twee rokjes laten kopen. En ook nog een leuk shirtje!

“Nou, waarmee moet ik doorgaan? Wat wil je dat ik doe?”

De voldoening om het te zeggen op de manier als haar moeder vaak deed, wilde ze hem niet geven. Dus zei ze het anders; “Ik wil graag dat je me daar blijft likken.”

De grijns werd groter, in zijn ogen lag pure lust. “Waar?” vroeg hij sarrend. “Waar precies wil je dat ik je lik?”

De frustratie werd onhoudbaar. “Mijn… vagina”, beet ze hem ongeduldig toe. “Ik wil graag dat je mijn vagina likt.”

“Het heet een kutje, een poesje, een gleufje, een doosje. Ik wil je die woorden horen zeggen!” zei hij schor.

Daphne knikte slechts, ernaar hunkerend dat hij eindelijk door zou gaan.

“Nou…” drong Dennis aan.

Daphne huiverde. “Lik mijn kutje…” zei ze toen.

Nog was hij niet tevreden. “Alsjeblieft?”

Waarna Daphne zich compleet gewonnen gaf. “Alsjeblieft, lik alsjeblieft mijn kutje,” gooide ze eruit.

De grijns was er nog steeds maar toch anders. Daphne las eruit dat hij wist dat hij gewonnen had.

“Alsjeblieft, lik alsjeblieft mijn kutje, lik mijn poesje, lik mijn gleufje. Ik wil het, ik wil zo graag dat je likt…” smeekte ze, hijgend van opwinding en met een bonzend hart.

Wat Dennis daarna furieus deed. Alles wat hij kon likken, likte hij. Haar klitje, over en tussen haar schaamlippen, haar bilspleet, anus, alles kreeg een indringend bezoek van zijn tong. Zo kreeg hij het voor elkaar dat haar kutje ging openstaan en zelfs dat haar sfincter zich opende. Het was duidelijk dat Daphne in alle staten was en op het punt stond om klaar te komen. Wat precies was wat hij wilde. Hij was degene die dat orgasme voor elkaar zou brengen, bij hem zou ze terugkomen voor nog een. Dennis was namelijk van een ding zeker, hij zou hiermee doorgaan. Nu alleen met zijn tong, later met veel meer. Vanavond, als zijn vrouw terug zou zijn zou hij zelf wel aan zijn trekken komen.

Daphne ondertussen, hijgde, kreunde en kermde zonder gêne. Tot ze opeens doodstil was, en doodstil lag, en toen kwam het eruit.

“OHHH… OHHH… OHHH…”

Het orgasme duurde een hele tijd en al die tijd bleef Dennis haar likken. Tot hij merkte dat ze het niet meer kon verdragen, toen pas stopte hij. Waarna hij zijn gezicht droogwreef met haar broekje.

’s Avonds in bed had Daphne heel wat te overdenken. In haar achterhoofd had lang een stemmetje geklonken dat zich afvroeg of dit allemaal wel in de haak was. Maar ze concludeerde dat heel erg in de haak was. Zolang zij en Dennis er niet over zouden praten, zou haar moeder er nooit achter komen. Haar moeder genoot toch ook van zulke dingen, waarom zou zij dat dan niet mogen? Jeetje! Hij was precies de juiste man om dit met haar te doen. Geen wonder dat haar moeder met hem getrouwd was!

Wat was het geweldig geweest. Wat ze toen met haar vingers had gedaan, was niets vergeleken met die magische tong van hem. Maar ze realiseerde zich ook dat er meer moest zijn dan dit. Want als hij bereid was om cadeautjes voor haar te kopen als hij zijn tong op haar mocht gebruiken, wat zou hij dan nog meer willen doen als zij hem hetzelfde soort genot zou geven? Zo, dat was nog eens iets om over na te denken!

Ook nadat haar moeder was thuisgekomen, midden in de nacht, lag Daphne nog steeds wakker. Niet veel later hoorde ze haar ouders naar bed gaan, waarna de geluiden in de kamer naast haar niet mis te verstaan waren. Blijkbaar deed Dennis bijzondere dingen, want Daphne dacht niet dat ze haar moeder ooit zo had horen schreeuwen. Stilletjes lachte ze in haar vuistje, want zij wist dat zij de oorzaak daarvan was.