Koffiedrinken op het Museumplein

Deel 1

Donderdagmiddag. Redactievergadering via Teams

‘Jack, wil jij zondag naar het Museumplein? Ik wil een goed inhoudelijk artikel over de redenen die mensen hebben om daar te komen demonstreren tegen de coronamaatregelen. En vraag ook wat de achtergrond is van de mensen die daar rondlopen. Wie zijn ze, wat voor werk doen ze? En ik wil in jouw verhaal lezen waarom ze zich zodanig zorgen maken dat ze op hun vrije zondag naar Amsterdam gaan, terwijl ze weten dat ze met een waterkanon de stad uit worden gespoten.’
Ik knik naar mijn beeldscherm. ‘Begrepen Marcel, ik ga ervoor zorgen. Wanneer is mijn deadline?’
Dinsdag twaalf uur ‘s middags, dan hebben we in de krant van woensdag een inhoudelijk verhaal naar aanleiding van de nieuwe persconferentie van Rutte.’
‘Oké, komt voor elkaar.’

Drie dagen later arriveer ik aan het begin van de middag op het Centraal Station van Amsterdam. Ik neem de tram naar het Museumplein, waar al behoorlijk wat mensen rondlopen en op de grond zitten. Ze komen vrijwel allemaal om te demonstreren, maar omdat de burgemeester de demonstratie op het Museumplein heeft verboden, zeggen ze doodleuk dat ze hier komen om ‘koffie te drinken’. ‘Demonstreren? Hoe kom je daar nou bij? We drinken gewoon een kopje koffie.’
Ik grinnik. Tuurlijk, gewoon ‘koffiedrinken’. Met een paar duizend man zeker.

De sfeer is gemoedelijk, hier en daar zelfs uitbundig. Ik zie mensen elkaar uitgebreid knuffelen en vrijwel niemand houdt anderhalve meter afstand tot de ander. Ook ben ik vrijwel de enige die een mondkapje draagt. Ik knoop wat gesprekken aan, wat eigenlijk heel soepel gaat. De meesten willen best vertellen waarom ze vandaag op het Museumplein zijn. Zo spreek ik Anton, een caféhouder uit Haarlem, die zich zorgen maakt over zijn bedrijf. Hij zegt corona heel serieus te nemen, maar vindt de maatregelen veel te ver gaan. Daarna interview ik Maria, die ervan overtuigd is dat het allemaal één groot complot is om het volk onder de duim te houden. ‘Corona? Is gewoon een griepje joh. We worden belazerd!’ Ik schrijf alles braaf op (ik ben een journalist van de oude stempel; ik werk nog met een notitieblok). Wel valt me op dat bijna niemand met zijn volledige naam in de krant wil. Ook wil niemand herkenbaar op de foto. ‘Nee bedankt. Als mijn baas in de krant ziet dat ik op het Museumplein ben geweest, krijg ik alleen maar gezeik.’

Ik kijk rond, op zoek naar een nieuw ‘slachtoffer’ om te interviewen. En opeens zie ik haar. Ze zit moederziel alleen op het gras, met naast haar een thermoskan met twee bekers. Wat me direct opvalt, is dat zij wél een mondkapje draagt. Ze staart naar de grond; alles lijkt langs haar heen te gaan. Haar lange rode haren vallen over haar donkere winterjas en ik word geraakt door de enorme eenzaamheid die ze uitstraalt. In een flits denk ik aan een liedje van De Dijk: ‘Niets is zo eenzaam als een stampvol café’. Voor deze vrouw – ik schat haar achterin de twintig – is op dit moment niets zo eenzaam als een vol Museumplein. Iedereen lijkt haar te negeren.
Ik besluit bij haar te gaan zitten – op anderhalve meter afstand, dat dan weer wel.

‘Goedemiddag, ik ben Jack, mag ik even bij je komen zitten?’
Ze kijkt op en twee prachtige blauwe ogen kijken me triest aan.
‘Ja hoor.’
‘Mag ik vragen hoe je heet en waarom je hier bent? Ik schrijf een artikel over de redenen die mensen hebben om hier te komen demonstreren.’
‘Lenneke. En ik ben hier niet om te demonstreren.’ Ze maakt een hoofdbeweging naar een groepje mensen achter haar. ‘Ja, zij misschien wel. Maar ik niet. Ik zag op Facebook een oproep om koffie te komen drinken op het Museumplein. Nou, dat is precies wat ik nu nodig heb. Gewoon koffie drinken, samen met iemand, maakt niet uit wie. En ik woon hier toch vlakbij.’
Ik wijs naar haar thermoskan. ‘Zullen we samen koffiedrinken?’
Vanachter haar mondkapje schenkt ze me een dunne glimlach. ‘Dat lijkt me gezellig.’
Ze pakt de thermoskan en de twee bekers, draait de dop van de kan en schenkt de twee bekers vol. Even later drinken we zwijgend onze koffie. Lenneke staart weer naar de grond, maar ik zie dat ze af en toe eventjes naar me kijkt.
Na een paar minuten verbreek ik de stilte. ‘Heerlijk, die koffie. Dank je wel. Maarre… mag ik vragen waarom je het zo nodig hebt om hier koffie te drinken?’
Ze maakt een wanhopig handgebaar. ‘Ik zie niemand meer. Ja, via FaceTime of Zoom, maar dat telt niet. Ik werk al bijna een jaar thuis, dus mijn collega’s zie ik ook niet meer en we gaan zodoende ook nooit meer na werktijd naar de kroeg, die trouwens dicht is. Mijn ouders wonen in Maastricht, dus hen zie ik ook zelden. En mijn vriendinnen hebben het allemaal druk met hun gezinnen. Met hen sprak ik altijd ’s avonds af, als hun kinderen op bed lagen, maar dat kan door de avondklok ook al niet meer. En al mijn andere sociale activiteiten liggen ook stil. En weet je? Ik kan met iedereen appen en bellen, maar dat ben ik kotsbeu. Appen of bellen kost zó veel energie als je verder niemand kunt ontmoeten, en die energie heb ik niet meer.’ Lenneke kijkt me met betraande ogen aan.

Ik krijg de neiging om haar een knuffel te geven, maar ik doe het niet. In plaats daarvan stel ik mijn volgende vraag.
‘Wat vind je dan van de coronamaatregelen?’
Ze maakt hetzelfde wanhopige handgebaar als zojuist. ‘Ach, weet je… ik geloof echt wel dat corona heel ernstig is. Mijn oom is eraan overleden. Hij was 51 en mankeerde helemaal niks. Maar hij kreeg COVID en was binnen twee weken dood. Mijn zus werkt in het ziekenhuis en heeft mensen van mijn leeftijd zien doodgaan aan corona. Dus het zal allemaal echt wel nodig zijn, maar het duurt allemaal zo godvergeten lang en ik ga eraan kapot. Ik ben in mijn hele leven nog nooit zo eenzaam geweest. Ik ben 29; ik moet lol maken met vriendinnen en met leuke mannen daten. Maar alles ligt stil en ik word er knetter van. En wanneer houdt dit eindelijk op? En wordt het dan echt weer zoals vroeger?’
Ik kijk opnieuw in haar betraande ogen en word overvallen door een intens gevoel van medelijden. Ik vóel wat ze bedoelt; haar ellende en eenzaamheid zijn bijna tastbaar. In een opwelling kruip ik op handen en voeten naar haar toe, sla mijn armen om haar heen en geef haar een dikke knuffel. En dan breekt ze. Ze huilt hartverscheurend en laat haar tranen de vrije loop. Ze hangt huilend in mijn armen en ik voel haar schouders schokken. Ik druk haar dicht tegen me aan en streel zachtjes door haar haren. Na een paar minuten bedaart ze. We laten elkaar los en ze kijkt me verontschuldigend aan.
‘Sorry, ik liet me even gaan.’
‘Geeft toch niks,’ zeg ik begrijpend. ‘Het is allemaal gewoon verschrikkelijk klote.’

Opeens worden we opgeschrikt door een stem uit een megafoon. Er wordt omgeroepen dat iedereen het Museumplein zo snel mogelijk moet verlaten. Gebeurt dat niet, dan zal de ME het plein leegvegen.
Ik gebaar naar Lennekes thermoskan. ‘Ik denk dat je maar beter je spullen kunt pakken en naar huis gaan. Tenzij je kennis wilt maken met een waterkanon.’
Ze schiet in de lach. ‘Nee, dank je, dan kan ik inderdaad beter gaan. Blijf jij nog wel hier?’
‘Nee, ik heb het hier wel gezien, ik hoef geen verslag te doen van wat er allemaal gebeurt. En ik heb wel genoeg informatie. Want als jij het goed vindt, wil ik graag over jou schrijven. Ik denk dat veel mensen zich zullen herkennen in jouw machteloosheid en eenzaamheid.’
Ze denkt even na en haalt dan haar schouders op. ‘Ik vind het helemaal prima. Het zou alleen fijn zijn als ik mezelf wat beter zou voelen.’
‘Ja, dat begrijp ik. Zal ik even met je meelopen?’
‘Dat is goed.’ Ze legt even haar hand op mijn arm. ‘En dankjewel dat je naar me hebt geluisterd, ook al is het voor je werk. Het deed me goed om even mijn verhaal te vertellen. En het was ook wel fijn om weer eens een potje te janken.’
‘Graag gedaan,’ glimlach ik. ‘En jij ook bedankt; je hebt me enorm geholpen met mijn artikel.’

Lenneke woont inderdaad vlak bij het Museumplein. Na een wandeling van nog geen drie minuten staan we voor haar voordeur. Ze lijkt even te aarzelen en zegt dan: ‘Wil je me nog even gezelschap houden? Ik heb al maanden geen visite meer gehad. Of moet je snel weg om je artikel uit te werken?’
‘Ik heb alle tijd,’ glimlach ik. ‘Mijn artikel hoeft pas dinsdag af te zijn.’
‘Ga je nog even mee naar binnen dan? Het is wel een zooi hoor. Sinds ik geen bezoek meer krijg, heb ik mijn huishouden een beetje laten versloffen.’
‘O joh, dan moet je mijn huis eens zien,’ lach ik.
En inderdaad: als we even later in Lennekes tweekamerappartement staan, blijkt haar woning een stuk netter dan de mijne. Lenneke neemt mijn jas aan en gooit ‘m over een stoel.
‘Cola of witte wijn?’
‘Doe maar een wijntje, ik ben toch met de trein.’
Ze verdwijnt naar de keuken en komt even later terug met twee gevulde wijnglazen. Ze geeft me een glas en als we staand proosten, schiet ik in de lach.
‘Dit wordt lastig… wijn drinken met een mondkapje op.’

Lenneke schiet ook in de lach en bijna gelijktijdig doen we onze mondkapjes af. Voor het eerst toont ze me haar hele gezicht en ik word overdonderd door hoe mooi ze is. Haar lange rode haren en blauwe ogen had ik al bewonderd, maar ze blijkt ook nog een prachtige mond te hebben, met mooie volle lippen en hagelwitte tanden. Ze glimlacht naar me, neemt een slokje van haar wijn en zet haar glas op de salontafel. Ik doe hetzelfde en we gaan naast elkaar op de bank zitten. Ik sla meteen een arm om Lenneke heen en trek haar tegen me aan. Zo zitten we een tijdje zwijgend tegen elkaar aan. De stilte is geen moment ongemakkelijk; het is een zeer aangename stilte. We genieten van elkaars gezelschap en daarbij zijn woorden overbodig. Ik streel zachtjes door haar haren. Als ik haar gedachteloos een zachte kus op haar wang geef, draait ze haar hoofd naar me toe. En op het moment dat onze ogen elkaar vinden, is het alsof er talloze kleine vonkjes tussen ons overslaan. Als vanzelf bewegen onze monden tergend langzaam naar elkaar, als in een film. Dan raken onze lippen elkaar voor een lange intense zoen. Eerst kussen we heel teder, maar daarna steeds heftiger. Ik voel hoe haar tong binnendringt in mijn mond en zich om mijn tong kronkelt. God, wat kan deze meid geil zoenen zeg. Dan wordt onze kus wat rustiger en een tiental seconden later laten onze lippen elkaar los. Lenneke kijkt diep in mijn ogen en zucht dan zachtjes.
‘Zo… dat had ik echt even nodig zeg…’
Ik druk een zachte kus op haar wang en ze glimlacht.
‘Jack?’
‘Ja?’
‘Wil je nog wat langer bij me blijven?’

Het is inmiddels al heel wat uren later en ik ben nog steeds bij Lenneke. Ik heb haar vanmiddag al verteld dat ik vanwege mijn werk als journalist niet ben gebonden aan de avondklok en sindsdien is het onderwerp ‘weggaan’ niet meer ter sprake geweest. De wijnfles is leeg en we zijn aan een tweede fles begonnen. In Lennekes keuken hebben we samen een maaltijdsalade in elkaar geflanst en daarna hebben we gegeten. Intussen hebben we gekletst over van alles en nog wat. Buiten is het inmiddels donker, maar binnen brandt een tiental kaarsen. De sfeer is gezellig, zelfs romantisch. Enya zingt en wij luisteren. Ik zit op de bank en Lenneke ligt op haar rug op dezelfde bank, met haar hoofd in mijn schoot. Ze heeft haar ogen dicht en ziet er heel relaxed uit. Wat een contrast met eerder vandaag, toen ze een zielig hoopje eenzaamheid was.

‘Jack?’ fluistert ze. Ze heeft haar ogen nog altijd dicht.
‘Ja?’
‘Blijf je bij me vannacht?’
In mijn buik beginnen miljoenen vlinders allemaal tegelijk te fladderen en ik voel een gelukzalige roes naar mijn hoofd stijgen. Ik antwoord niet, maar in plaats daarvan buig ik voorover en kus ik haar zacht op haar lippen. Ze opent haar ogen en schenkt me de mooiste glimlach die ik ooit heb gezien. Ze komt overeind en staat op. Ze blaast alle kaarsen in de woonkamer uit en pakt mijn hand.
‘Kom…’
Ik sta op en volg Lenneke naar haar slaapkamer. Tot mijn verrassing branden ook daar enkele kaarsen, die de kamer een spannende sfeer geven. Ik wil vragen wanneer ze die heeft aangestoken, maar Lenneke legt haar vinger op mijn lippen. ‘Niks vragen… ’ fluistert ze. ‘Vrij met me…’

Ze slaat haar armen om me heen en ik trek haar tegen me aan. We verdrinken in elkaars ogen en onze monden vinden elkaar voor een intense zoen. We kussen elkaar zacht en teder, en terwijl Lennekes handen over mijn rug glijden, streel ik haar achterhoofd en woel ik met mijn handen door haar haren. Als ik heel zachtjes in haar lip bijt, kreunt ze zachtjes en voel ik haar zachte tong tegen mijn lippen duwen. Ik open mijn mond en haar tong glijdt sensueel tegen de mijne. Onze tongen starten een speels gevecht, als twee jonge honden die elkaar voor het eerst hebben ontdekt. Tegelijkertijd verkennen onze handen elkaars lichaam. Mijn handen glijden langs Lennekes lijf naar beneden en ik voel de aanzet van haar borsten. Ze reageert door haar bovenlichaam tegen me aan te duwen en gelijktijdig bereiken haar handen mijn billen, waarna ik mijn onderlijf tegen haar aan duw. Daardoor voelt ze mijn pik, die er al flink zin in heeft, en ze kreunt verlekkerd. Onze tongen kronkelen steeds wilder om elkaar heen en als ik in haar ogen kijk, zie ik een diep verlangen naar een intense versmelting. Is dit dezelfde vrouw die nog maar een aantal uren geleden zo veel eenzaamheid en ellende uitstraalde? Ze is nu één en al vuur en levenslust.

Instinctief begin ik haar blouse los te knopen, van boven naar beneden. Lenneke reageert door mijn overhemd los te knopen. We stoppen met zoenen en terwijl onze ogen elkaar geen moment loslaten, kleden we elkaar langzaam uit. Het is alsof we elke handeling heel intens willen beleven en elk detail in ons geheugen willen opslaan. Haar blouse en mijn overhemd vallen gelijktijdig op de grond, daarna trekt ze mijn shirt over mijn hoofd. Ze gooit het achteloos weg en haar vingers glijden verlangend over mijn borst. Mijn handen glijden onder haar shirt over haar buik en rug. Ze gooit haar hoofd in haar nek en doet haar armen omhoog, als een woordeloze schreeuw: ‘Trek uit!’ Ik doe het en zodra het shirt op de grond ligt, omvat ik met mijn handen haar volle borsten, die nu nog gevangen worden gehouden door een zwarte kanten bh. Lenneke zucht als ik haar borsten zachtjes kneed en dwars door de stof haar tepels streel, wat voor mij het teken is om op haar rug de sluiting los te maken. Even later valt ook de bh op de grond en zie ik haar borsten in volle glorie.
‘Ze zijn mooi…’ fluister ik, terwijl ik ze weer in mijn handen neem en ze liefkozend streel.
Ze glimlacht. ‘Je bent lief…’ Ze aarzelt even en mompelt dan: ‘Ik vind mezelf eigenlijk iets te dik en mijn borsten te groot.’
Ik leg een vinger op haar lippen. ‘Je bent prachtig. Ik zou je niet anders willen.’
Ze glimlacht opnieuw en slaat haar armen om me heen. In het kaarslicht beginnen we opnieuw te zoenen en ik voel haar borsten tegen mijn borst drukken. Ik sluit mijn ogen; dit is hemels, laat dit alsjeblieft nooit meer ophouden…

Als ik mijn ogen weer opendoe, kijk ik recht in twee prachtige blauwe ogen. En ik lees: ‘Ik wil meer…’ Direct begin ik haar broek los te knopen en ik zak door mijn knieën, onderweg naar beneden haar borsten en buik kussend. Ik help Lenneke uit haar broek en trek ook meteen haar sokken uit. Ze staat nu onwennig voor me in alleen nog een zwart kanten slipje. Ik ga staan en trek haar opnieuw tegen me aan voor een zachte kus.
‘Je bent zo mooi…’ fluister ik.
Ze reageert door mijn broek los te knopen en nu zakt zij door haar knieën om mijn broek en sokken uit te trekken. Ik draai nu alleen nog mijn zwarte boxer, die door deze uitkleedpartij al veel te krap is geworden. Lenneke gaat staan en grijpt met een goedkeurend kreuntje in de flinke bult in mijn kruis. Als antwoord pak ik haar slipje vast en trek die een eind naar beneden. Meteen trekt Lenneke mijn boxer omlaag en mijn harde pik springt direct tegen haar buik. Opnieuw kreunt ze goedkeurend en terwijl ze ondeugend over haar eigen lippen likt, stappen we allebei uit ons ondergoed. Dan til ik Lenneke op en gooi haar speels op bed.

Terwijl ik op mijn knieën naast haar ga zitten, bewonder ik haar lichaam nog eens. Ze is echt prachtig. Op haar venusheuveltje zie ik een klein streepje rossig schaamhaar, wat me enorm opwindt. Ik kus haar lippen en daal dan via haar hals langzaam af naar beneden. Ik kus haar borsten en tepels, die meteen verstijven, wat me uitdaagt om er even op te sabbelen en er plagend in te bijten. Opnieuw hoor ik licht gekreun. Ik daal verder af naar beneden. Ik kus haar buik en haar venusheuveltje met het rossige streepje. Haar kutje sla ik nog even over; ik geef kusjes op haar rechterbeen. Dan stop ik even, zodat ik geknield tussen haar benen kan gaan zitten. Dan ga ik vanaf haar knie kussend terug naar boven, nu via de linkerkant van haar rechterdij. Als ik dicht in de buurt van haar kutje kom, ruik ik hoe geil ze al is. Ik snuif de zilte geur op en dan raken mijn lippen voor het eerst haar kletsnatte schaamlippen. Meteen trekt er een siddering door Lennekes lichaam en ik hoor haar zuchten. Ze duwt instinctief haar onderlichaam omhoog, zodat ik er nog beter bij kan en meteen doe ik wat ze zo graag wil: ik begin haar kutje met lange halen te likken. Ze kreunt opnieuw en als ik even omhoog kijk, zie ik dat ze haar borsten heeft vastgepakt en zachtjes in haar tepels knijpt. Ik grom goedkeurend; dit is zó geil om te zien. Dan ga ik door met likken en terwijl ik haar kutje bef en het geile vocht van haar schaamlippen lik, glijdt mijn rechterhand over haar venusheuveltje en vinden mijn vingers haar clitje. Zodra ik het harde knopje streel, kan Lennekes haar onderlichaam niet meer stilhouden. Ze begint onrustig te kronkelen, wat voor mij het signaal is om mijn mond te verplaatsen naar clitje. Ik sabbel er zachtjes op en steek twee vingers van mijn linkerhand in haar hete grotje. Ik pomp mijn vingers langzaam in en uit haar kutje en hoor haar gekreun toenemen. Ik ga door met sabbelen en vingeren totdat ik voel dat ze op het randje zit… en zuig dan in één keer hard op haar clitje. Daardoor valt ze over de rand.
'Aáááááh…!' gilt ze en wild schokkend komt ze klaar.
Ik voel de geile sappen over mijn vingers stromen. Ik ga half op haar liggen en terwijl Lenneke langzaam bijkomt van haar orgasme, steek ik mijn kletsnatte vingers in haar mond. Ze lacht voldaan en likt mijn vingers gretig schoon. Dan vinden onze lippen elkaar voor een intense kus.

We liggen even rustig te zoenen, maar dan komt Lenneke overeind. Ze pakt mijn stijve lul vast en ik zie een ondeugende blik in haar ogen.
‘Die wil ik…’ kreunt ze. Ze duwt me op mijn rug en gaat op haar knieën tussen mijn benen zitten. Met haar linkerhand trekt ze heerlijk aan mijn pik en met haar rechterhand masseert ze mijn ballen.
Ik doe mijn ogen dicht. God, wat is dit lekker. Opeens voel ik twee zachte lippen om mijn eikel en als ik mijn ogen weer opendoe, zie ik misschien wil het geilste wat ik ooit heb gezien: een bloedmooie vrouw met rood haar en blauwe ogen heeft mijn lul in haar mond genomen en begint me te pijpen zoals ik nog nooit ben gepijpt. Ze neemt mijn pik zo ver mogelijk in haar mond, laat ‘m er dan weer bijna uit glijden en neemt ‘m dan weer zo diep mogelijk. En al die tijd kijken haar helderblauwe ogen me strak aan.
‘Ga door…’ grom ik. ‘Ga door… wat doe je dat geil…’
Ze reageert door me nog sneller te pijpen en ik voel dat ik dit nooit lang ga volhouden. Blijkbaar merkt Lenneke dat ook, want ze laat mijn pik met een smakkend geluid uit haar mond schieten. En met een hese stem zegt ze: ‘Ik wil je in me voelen… ik wil dat je me neemt…’

Ze gaat op haar rug liggen, spreidt uitnodigend haar benen en pakt uitdagend haar borsten vast. En ik? Ik ben al onderweg. Ik wil niets liever dan onze prille verliefdheid bezegelen met een intense samensmelting. Ik wil één met haar worden, ik wil haar in bezit nemen, ik wil haar nemen, ik wil haar mijn zaad geven… Ik neem plaats tussen haar benen, pak mijn harde pik vast en duw mijn eikel tegen Lennekes openstaande lipjes. Ik kijk haar verliefd in de ogen en terwijl we elkaars blik ademloos vasthouden, duw ik door en glijdt mijn kloppende lul in één keer helemaal in de vrouw die in enkele uren tijd mijn hart heeft gestolen.
‘Aaaaaah…’ kreunt Lenneke en even sluit ze haar ogen.
Ik zie aan de intense uitdrukking op haar gezicht dat ze intens geniet van het gevoel dat ze helemaal wordt opgevuld. Ik ga op haar liggen, voel haar tepels tegen mijn borst prikken en opnieuw vinden onze monden elkaar voor een hete zoen. Dan steun ik op mijn armen en begin ik rustig te bewegen. Tergend langzaam schuift mijn lul heen en weer in haar verlangende kutje. En elke keer dat ik haar helemaal opvul, ontvangt ze me kreunend en omsluit haar liefdesgrot mijn kloppende pik als een nauwsluitende handschoen. En al die tijd blijven we elkaar aankijken; ik zie in haar ogen een perfecte mix van verliefdheid en lust. En ik lees in haar ogen: ‘Neem me… neem me…’ Langzaam maar zeker voer ik het tempo op. Het rustige in en uit bewegen gaat over in korte hevige stoten. Lennekes linkerhand gaat op instinct naar haar clitje en terwijl ik steeds feller in haar stoot, vingert ze zichzelf. Ik grom zachtjes als ik voel hoe haar kutspieren zich aanspannen en dwingend in mijn kloppende lul knijpen. Mijn ballen maken zich klaar voor een enorme ontlading en ik stoot nóg heviger in haar. Ik voel dat Lenneke voor de tweede keer gaat klaarkomen en neuk ik haar nu zo hard ik kan.
‘Ooooh ja… ooooh ja…’ kermt ze. ‘Neem me…. neuk me… ik ga komen…. oh, ik kóóóóm…’
Ik voel haar kutje verkrampen en talloze golven van geil genot zinderen door haar lichaam. En dan val ik zelf ook over de rand. In vier ferme stralen spuit ik mijn sperma diep in het lichaam van mijn kersverse geliefde. Ik stoot nog een paar keer heel rustig in haar en trek mijn pik dan terug. Ik ga half op Lenneke liggen en neem haar in mijn armen. We kussen elkaar zacht en ik zie dat haar ogen stralen.
‘Wow…’ fluistert ze. ‘Dat was hemels…’
Ze nestelt zich in mijn armen en terwijl de opgebrande kaarsen langzaam uitdoven, vallen we samen in een diepe gelukzalige slaap.

Op dinsdagochtend lever ik per mail mijn artikel in en drie kwartier later belt Marcel. ‘Jack, wat een topartikel, geweldig! Die meid had een goed verhaal en jij hebt dat heel gevoelig en indringend uitgewerkt. Complimenten!’
‘Dankjewel,’ zeg ik. En ik mompel zachtjes: ‘Ik zal de complimenten overbrengen.’ Want straks ga ik Lenneke van het station halen. Ze slaapt vannacht bij mij.

---

Nawoord:
Alles wat ze zeggen over meisjes met rode haren is waar!

{Deel 2}Het is dinsdag – twee dagen na onze ontmoeting op het Museumplein, met daarna een heerlijk vervolg bij Lenneke thuis. We hebben van zondagmiddag tot maandagmorgen intens van elkaar genoten, niet alleen in Lennekes bed maar ook daarbuiten. Ik glimlach als ik eraan terugdenk hoe geweldig het was om naast Lenneke wakker te worden. Het eerste wat ik zag, waren haar stralende ogen en op een gefluisterd ‘goedemorgen’ volgde een zachte ochtendkus. Helaas hadden we daarna geen tijd meer voor een nieuwe vrijpartij, want Lenneke moest aan het werk en zelf moest ik zo snel mogelijk naar huis om aan mijn artikel over het ‘koffiedrinken’ op het Museumplein te werken. Gelukkig konden we nog wel samen ontbijten en dat was onvergetelijk. De eerste keer dat je met je kersverse geliefde aan het ontbijt zit, is sowieso een magisch moment. En dat we nu al geliefden zijn, is overduidelijk, ook al hebben we dat nog niet naar elkaar uitgesproken. Bij ons intieme afscheid spraken we woordeloos af dat we elkaar snel weer zouden zien. En nu – slechts één dag later – is het al zover. Want toen Lenneke gisteravond belde en bleek dat we vandaag allebei vrij waren, was één vraag van mijn kant genoeg: ‘Hoe laat ben je morgen op het station?’

En nu zit ik in de auto om Lenneke op te halen; als de Nederlandse Spoorwegen een beetje meewerken, arriveert haar trein over vijftien minuten. Ik glimlach als ik me realiseer hoe vanzelfsprekend het voelt dat ze mijn geliefde is. Eigenlijk weten we nog maar heel weinig van elkaar, maar dat komt wel. In elk geval zal ik haar vandaag weer een beetje beter leren kennen. En morgen ook, want hoewel Lenneke dan moet werken, maakt het haar werkgever niets uit of ze dat in haar eigen huis doet of in het mijne. Als er maar wordt gewerkt. Zelf moet ik morgen ook werken, maar omdat ik geen afspraken buiten de deur heb, werk ik gezellig naast Lenneke. En wie weet hoe spannend de pauzes zullen zijn…

Ruim een kwartier later maakt mijn hart een sprongetje als ik een prachtige vrouw met lange rode haren uit het station zie komen. Daar is ze… en wat is het heerlijk om haar weer te zien. En wat een verschil met twee dagen geleden, toen ik haar als een zielig hoopje ellende aantrof op het Museumplein. Ze straalt nu één en al levenslust en geluk uit, wat me enorm raakt. Het is bijna onvoorstelbaar dat één ‘toevallige’ ontmoeting zo veel teweeg kan brengen. Zodra ze me ziet, zwaait ze met haar vrije hand uitbundig naar me. Ik loop haar met snelle pas tegemoet en nadat Lenneke haar tas op de grond heeft laten ploffen en haar mondkapje heeft afgedaan, neem ik haar ongeduldig in mijn armen. Ik verdrink in haar verliefde ogen en als vanzelf versmelten onze lippen in een zachte kus.
‘Hé liefje…’ zegt ze zacht. ‘Ik heb je gemist.’ Het is voor het eerst dat ze me ‘liefje’ noemt, maar het klinkt enorm vertrouwd.
Ik kijk in haar waterige blauwe ogen en haar intense blijdschap ontroert me.
‘Hé lieve Lenneke, wat fijn dat je er bent. Ik heb jou ook gemist…’

Hoewel de lente nog maar net is begonnen, is het warm vandaag. De zon schijnt uitbundig en Lenneke stemde daarom direct in met mijn voorstel om eerst samen in de natuur te wandelen. En natuur is hier genoeg: de Hollandse Biesbosch is práchtig. Lenneke heeft haar pumps verwisseld voor een paar wandelschoenen en nu lopen we hand in hand langs stille watertjes. We hebben over van alles gekletst, maar nu zwijgen we. Ik voel een zacht kneepje in mijn hand en knijp zachtjes terug. Gelijktijdig kijken we naar opzij en in Lennekes stralende ogen lees ik: ‘Kus me…’ Ik neem haar hoofd in mijn handen en terwijl ze haar armen om mijn middel slaat, vinden onze monden elkaar voor een intense zoen. Mijn tong glijdt in haar mond en ze ontvangt me met een alles overtreffende tederheid. Ik voel haar fluwelen tong de mijne strelen en sluit mijn ogen van genot. Zo staan we minutenlang te zoenen, totdat een wild blaffende hond ons uit het moment haalt. We kussen elkaar nog een keer zacht op de mond en wandelen dan rustig verder.

‘Weet je wat ik me nu al sinds zondag afvraag?’
We zitten samen op een bankje. Ik heb mijn arm om Lenneke heengeslagen en haar rechterhand rust op mijn linkerbeen.
‘Nou?’
‘Hoe het in vredesnaam mogelijk is dat zo’n bijzondere vrouw nog geen maatje voor het leven geeft gevonden.’
Ik realiseer me dat dit een heel gevoelig onderwerp kan zijn, maar sommige vragen moeten nu eenmaal gesteld worden, zeker aan het begin van een relatie.
‘Oh Jack...’ zucht Lenneke en het is alsof een donkergrijze wolk boven ons bankje komt hangen. Ik streel haar haren en ze legt haar hoofd op mijn schouder.
‘Ik heb twee lange relaties gehad,’ begint ze. ‘De eerste duurde vier jaar, de tweede zelfs nog langer. En beide keren dacht ik dat we voor de rest van ons leven bij elkaar zouden blijven, maar de heren vonden het nodig om me te belazeren. Mijn jeugdliefde verliet me voor een ander; ze bleken op dat moment al anderhalf jaar een affaire te hebben. Mijn tweede vriend betrapte ik met één van mijn beste vriendinnen. Uiteindelijk heeft hij opgebiecht dat hij tijdens onze relatie minstens twintig andere vrouwen heeft geneukt; hij was zelfs de tel kwijtgeraakt.’
Ik zucht diep. Wat Lenneke vertelt, raakt me enorm. ‘Ach schatje…’ Ik voel haar schouders zachtjes schokken en ze veegt met haar linkerhand een traan uit haar ooghoek.
‘Weet je…’ snikt ze. ‘Ik was na die tweede keer helemaal klaar met mannen. Maar in het afgelopen jaar ben ik zo eenzaam geworden dat ik erover nadacht om het toch weer te proberen. Het was er alleen door corona nog niet van gekomen om te daten. En zondag was jij daar opeens. Je overkwam me, zonder dat ik tijd had om erover na te denken of ik het wel wilde. En nu… ik ben smoorverliefd op je. Maar ik ben ook bang… bang om opnieuw gekwetst te worden.’
Ik glimlach en streel zacht over haar wang. ‘Ik ben ook heel verliefd op jou… en het laatste wat ik wil, is jou kwetsen. Het raakt me diep dat je zo enorm bent beschadigd.’
Ze zucht opnieuw. ‘Ik ben zó blij met jou, Jack. Maar ik ben ook bang.’ Ze zwijgt even en zegt dan opeens heel fel: ‘En ik hoop dat je snapt dat ik schoon genoeg heb van kerels die aan één vrouw niet genoeg hebben.’
Zo dan… Zo fel en boos heb ik haar nog niet eerder gezien. Ik kus haar liefdevol op de wang en als antwoord streelt ze met haar rechterhand over mijn been. Maar intussen draait mijn brein op volle toeren. Deze lieve vrouw heeft twee enorme littekens op haar ziel, wat haar enorm kwetsbaar maakt. Als ik deze relatie met haar voortzet, haal ik een enorme verantwoordelijkheid op mijn nek. Heel eng, want ik ben misschien wel de laatste persoon op aarde met wie Lenneke nu in het diepe moet springen. En ik weet zelf heel goed waarom, want in mijn hoofd zingt Hans de Booij het liedje dat voor de volle honderd procent over mij gaat:

Ik hou van alle vrouwen
Mijn hart is veel te groot
Mijn hart is veel te groot
Daar ben ik mee geboren
En daar ga ik ook mee dood
Daar ga ik ook mee dood

‘Jack?’
Ah… nu komt het…
‘Ben jij wel eens vreemdgegaan?’
Ja hoor, die vraag zag ik al op kilometers afstand als een aasgier komen aanfladderen. En ik zat al na te denken over het antwoord. Ik wil absoluut niet tegen Lenneke liegen, maar het is erg gevaarlijk om nu al de naakte waarheid op tafel te leggen. Als ik nu vertel hoe ik in elkaar zit, loop ik het risico dat Lenneke direct besluit om ermee te kappen, nog voordat ik zelf een keuze heb kunnen maken tussen een leven met Lenneke en het vrije leven dat ik de afgelopen 25 jaar vol overgave heb geleid. En die keuze kan en wil ik nu nog niet maken, daarvoor is het nog veel te pril.
‘Ik ben mijn geliefden nooit ontrouw geweest,’ glimlach ik. En dat is de waarheid – in elk geval mijn waarheid.
Lenneke zegt niets, maar blijkbaar is ze tevreden met mijn antwoord, want ik voel de donkergrijze wolk langzaam wegdrijven. De zon breekt weer door.

‘Zeg liefje… hoe zit het eigenlijk met jouw liefdesleven?’
We zijn inmiddels bij mij thuis. Ik heb Lennekes tas naar mijn slaapkamer gebracht, we hebben van een late lunch genoten en zitten nu met een goed glas wijn in mijn achtertuin.
Tja, we moet ik allemaal over mijn liefdesleven vertellen? Ook daarover heb ik nagedacht en ik besluit het voor nu nog even overzichtelijk te maken.
‘Ik heb een paar korte relaties gehad en één lange,’ begin ik. ‘Je weet dat ik journalist ben; dat heeft ervoor gezorgd dat mijn liefdesleven niet van een leien dakje is gegaan. Ik heb bijna vijftien jaar in het buitenland gezeten; ik werkte als correspondent en heb verschillende standplaatsen gehad: Melbourne, Cape Town, LA, Londen. Het is een paar keer gebeurd dat ik net een paar maanden een relatie had en vervolgens werd overgeplaatst. Zwaar klote, want ik kon niet na een prille relatie van twee maanden van mijn geliefde verwachten dat ze haar familie, werk en huis zou opgeven om met mij mee te gaan.’
Lenneke knikt begrijpend. ‘Dat is inderdaad lastig. Ben je daarom teruggekomen naar Nederland.’
‘Nee, dat niet. In Londen ontmoette ik Sophie, een Ierse die net als ik voor haar werk in Londen zat; ze werkte op de Ierse ambassade. We kregen een relatie, die echt supergoed was. Na twee jaar was ik het eigenlijk wel zat om altijd maar in het buitenland te zitten, ver weg van mijn familie. M’n ouders werden een dagje ouder en begonnen met hun gezondheid te tobben. Ik wilde er voor hen kunnen zijn en meer tijd met hen doorbrengen. Sophie snapte dat helemaal en woonde in Londen sowieso al ver bij haar eigen familie vandaan. Zij is met haar werkgever gaan praten en kreeg prompt een functie op de Ierse ambassade in Den Haag aangeboden. Toen zijn we hierheen verhuisd.’
Ik neem even een pauze om een slokje wijn te nemen. Lenneke wacht geduldig totdat ik verderga; ik zie dat ze ademloos luistert.
‘Het ging allemaal zó voorspoedig en we waren zó gelukkig met elkaar dat we besloten te trouwen. Haar hele familie en een groot aantal vrienden zouden hiervoor overkomen. Maar een week voor de trouwdatum werd ze door een vrachtwagen van haar fiets gereden. Ze was op slag dood. Ze is begraven op de dag dat we zouden trouwen.’
‘Nee!’ roept Lenneke. Ze slaat haar handen voor haar mond en ik zie tranen in haar ogen springen. ‘Ach liefje, wat verschrikkelijk!’
Ik zwijg even. Hoewel ik het verhaal al heel vaak heb verteld, grijpt het me deze keer toch meer aan dan anders, waarschijnlijk doordat ik het nu aan mijn nieuwe geliefde vertel. Lenneke staat op uit haar tuinstoel, buigt zich over me heen en knuffelt me teder. Dan schuift ze haar stoel nog dichter bij de mijne en gaat weer zitten; ze legt een hand op mijn bovenbeen.
‘Jeetje… wat afschuwelijk… hoelang is dit geleden?’
‘Bijna vier jaar.’
‘Ga je vaak naar haar graf?’
Ik schud mijn hoofd. ‘Ze ligt begraven in een klein dorpje onder Cork; daar wonen haar ouders. Die wilden graag dat ze daar zou worden begraven en daar heb ik mee ingestemd. Ik heb nog veel contact met haar familie en ga één keer per jaar naar hen toe.’ Even glimlach ik. ‘Ze hebben geprobeerd om me aan Sophies zus te koppelen, maar dat vond ik geen goed idee.’
Dat Sophie en ik geen alledaagse relatie hadden, vertel ik nu nog maar even niet. Ook zwijg ik over de vele vriendinnen die na Sophies overlijden zeer bereidwillig waren om me te ‘troosten’; vooral in het eerste jaar gebeurde het soms wekelijks dat ik in een onbekend bed wakker werd.
Een zachte kus op mijn wang haalt me uit mijn overpeinzingen. Ik kijk op en in Lennekes lieve ogen zie ik medelijden, warmte en liefde. Ik kus haar zacht op de mond en denk aan Sophie.
‘Waar denk je aan?’ vraagt Lenneke.
‘Aan Sophie. Ze zou dit fantastisch hebben gevonden.’
Er verschijnt een nieuwe traan in Lennekes linkerooghoek. Ik kus de traan weg en verder zwijgen we. Het is goed zo.

Het is avond. De dag is voorbijgevlogen en we hebben ‘m maximaal benut. We hebben in de natuur gewandeld, in de zon gezeten, diepe gesprekken gevoerd, flauwe grappen gemaakt, gehuild en gelachen. We hebben samen gekookt en daarna gegeten. Na het eten hebben we opnieuw gewandeld, nu dichter bij huis. We hebben zwijgend bij elkaar gezeten, genietend van de stilte. We hebben naar muziek geluisterd en naar één van mijn favoriete films gekeken: ‘The Breakfast Club’. Deze film is nota bene ouder dan Lenneke, maar gelukkig viel hij erg in de smaak. Nu zitten we stil tegen elkaar aan, genietend van ons laatste glas wijn van vandaag.
‘Liefje?’
‘Ja?’
‘Mag ik vragen waarom je hier geen foto van Sophie hebt staan?’
Ik streel gedachteloos door Lennekes haren. ‘Omdat ik geen foto nodig heb om aan haar te denken. Ze is dagelijks bij me; ik zie haar voor me en ik hoor haar stem. En ik voel dat ze wil dat ik verderga met mijn leven.’
‘Heb je een foto van haar?’
‘Natuurlijk!’ Ik pak mijn telefoon en zoek in de galerij een paar foto’s op. ‘Kijk… ik zal jullie even aan elkaar voorstellen. Lenneke, dit is Sophie, het meisje dat mijn vrouw had moeten worden. Sophie, dit is Lenneke, mijn geliefde.’
Meteen schiet Lenneke vol. Ze huilt onbedaarlijk en dikke tranen stromen over haar wangen. Ik neem haar in mijn armen.
‘Waarom huil je?’ vraag ik lief.
‘Omdat het me ontroert hoe je ons aan elkaar voorstelt. En dat je mij je geliefde noemt.’
Ik kus haar wangen en ogen droog. ‘Maar dat ben je toch ook?’
‘Ja… maar ik had er nog helemaal niet zo bij stilgestaan, ik vergat ervan te genieten. En toen jij het net zo benoemde, voelde ik me opeens zó gelukkig dat ik ervan moest huilen.’
Ik streel haar zachtjes en samen bekijken we de foto’s van Sophie, die altijd vrolijk was en die hard op weg was mijn vrouw te worden, totdat het noodlot toesloeg.
‘Ze is mooi…’
‘Ja, dat was ze zeker. Van binnen en van buiten. Net als jij. En toch zijn jullie heel verschillend; gelukkig maar.’
‘Waarom ben je daar blij om?’
‘Omdat het niet goed zou zijn als ik verliefd op jou zou worden omdat je op Sophie zou lijken. Jij bent jezelf. En juist daarom ben ik verliefd op je geworden.’
Ik merk dat mijn antwoord haar opnieuw ontroert. Ik streel haar wang en fluister ik haar oor: ‘En omdat ik zo verliefd op je ben, wil ik nu eerst samen douchen en daarna met je vrijen. Ga je mee naar boven?’

Jezelf uitkleden voor een geliefde is heel bijzonder. Maar elkaar uitkleden is ‘next level’. We deden het afgelopen zondag, vlak voor onze allereerste vrijpartij, en nu doen we het opnieuw. Eén voor één belanden onze kledingstukken op de badkamervloer en intussen kussen we elkaar op bijna elk bloot plekje dat we vinden kunnen. En ook al heb ik Lenneke al eerder naakt gezien, ik word opnieuw overdonderd door hoe mooi (en lekker!) ze is. Na het laatste kledingstuk neem ik haar in mijn armen en beginnen we aan een kus die zó intiem en opwindend is dat mijn pik keihard wordt en ongeduldig tegen Lennekes buik duwt. Ze kreunt goedkeurend en ik voel hoe ze met haar rechterhand mijn lul vastpakt en er ritmisch aan begint te trekken. Ik grom zachtjes en terwijl we nog altijd zoenen en Lenneke me blijft aftrekken, glijden mijn handen over haar rug naar beneden, naar haar ronde billen. Ze voelen koud aan en ik stop even met zoenen.
‘Heb je het koud, schatje?’
‘Ja, best wel.’
‘Kom, dan gaan we onder de douche verder.’
We laten elkaar los en ik stap als eerste de ruime douchecabine in en draai de kraan helemaal open. Zodra het water lekker warm is, ga ik onder de warme waterstralen staan en stapt ook Lenneke de cabine in. Zodra het water haar lichaam verwarmt, kromt ze genietend haar rug, waardoor haar grote borsten uitdagend naar voren komen. Ik neem ze in mijn handen en kneed ze zachtjes.
‘Je vindt ze mooi hè,’ glimlacht Lenneke.
‘Zo, écht wel!’
Ze slaat haar armen om me heen, ik leg mijn handen op haar billen en terwijl het warme water over ons heen blijft stromen, beginnen we aan een hete zoen. Een aangename kriebel trekt door mijn lichaam en mijn pik, die intussen wat minder stijf was geworden, roert zich meteen weer. Ík hoor Lenneke lachen; ze voelt mijn lul opnieuw tegen haar buik duwen. Ze laat me los, pakt de fles met douchegel van het rekje en nadat ze een flinke klodder gel op haar handen heeft laten lopen, begint ze me in te zepen. Ik voel haar heerlijke handen doelgericht over mijn hele lichaam glijden, wat me nog meer opwindt. Ik besluit zelf ook wat douchegel te pakken en even later glijden mijn handen al inzepend over Lennekes prachtige lijf. Ik besteed natuurlijk extra aandacht aan haar borsten. Lenneke lacht opnieuw en begint als reactie uitgebreid mijn stijve pik in te zepen, waarna mijn handen naar haar kutje glijden. Lenneke kreunt als mijn zeephanden door haar warme spleetje glijden en begint zelf aan mijn billen. Zo zepen we elkaar helemaal in, waarbij we geen plekje overslaan en de intieme delen extra aandacht krijgen. Daarna pak ik de shampoofles, laat een klodder shampoo op mijn hand vallen en smeer Lennekes lange haren ermee in. Als ik daarmee klaar ben, pak ik de douchekop en spoel ik haar helemaal af. Ze doet bij mij hetzelfde en na nog een laatste natte kus draai ik de douchekraan uit. Snel afdrogen en dan naar de slaapkamer voor een fantastisch potje seks.

Maar Lenneke heeft andere plannen. Ze draait de kraan weer open en terwijl het water opnieuw over onze lichamen stroomt, kijk ik haar verbaasd aan. Ze lacht ondeugend en zakt dan door haar knieën. Ze gaat gehurkt voor me zitten, pakt mijn lul vast en neemt mijn eikel tussen haar lippen. Ze geeft er een zacht kusje op en laat mijn pik dan langzaam in haar mond verdwijnen. Ik voel mijn lul weer opzwellen, grijp instinctief Lennekes achterhoofd vast en sluit mijn ogen van genot. Mijn God, wat doet ze dit lekker… Ze pijpt me alsof het haar laatste keer en zuigt heerlijk op mijn lul. Ik open mijn ogen en word nog geiler als ik naar beneden kijk en zie hoe mijn pik snel in en uit het pijpende mondje van mijn roodharige vriendinnetje gaat, word ik zó geil dat ik dit nooit lang ga volhouden. Maar ik ga haar niet waarschuwen… Ik wil mijn zaad in haar mond spuiten. Lenneke zuigt nu heerlijk op mijn pik en als ze met haar beide handen mijn ballen masseert, houd ik het niet meer. Het is alsof mijn zak explodeert en in die uitbarsting spuit ik mijn zaad in drie dikke stralen in Lennekes mond. Ik hoor haar goedkeurend ‘hummen’ en nadat ze de laatste druppels sperma uit mijn verslappende pik heeft gezogen, slikt ze alles door. Ze komt overeind, lacht ondeugend naar me en draait de douchekraan uit.
‘Zo, nu zijn we wél klaar.’

Als we elkaar hebben afgedroogd, pak ik Lennekes hand en voer haar mee naar mijn slaapkamer. (De Neanderthalers droegen de door hen veroverde vrouwen naar hun grot, maar die waren vast iets sterker dan ik. Of hun vrouwen waren iets minder zwaar, dat kan natuurlijk ook.) Ik til haar op, gooi haar speels op bed en duik meteen met mijn hoofd tussen haar benen, die ze verlangend voor me spreidt. Ik zie haar schaamlippen – die ik zojuist toch echt heb afgedroogd – glinsteren van het geile vocht en uitnodigend openstaan. Ik druk een paar kleine kusjes op haar kutje en begin haar teder te likken. Ik hoor Lenneke zachtjes kreunen, wat voor mij een aanmoediging is om vooral door te gaan. Ik wissel korte likjes af met lange halen en voel voortdurend kleine schokjes door Lennekes lichaam gaan. Al snel hoor ik haar ademhaling zwaarder worden en ook begint ze harder te kreunen. Ik kijk even op en zie dat ze met haar rechterhand haar klitje verwent. Ik grom goedkeurend; heerlijk om een geliefde te hebben die niet alleen heel lief is maar die ook ongeremd van seks durft te genieten. Ik steek heel kort een vinger in haar kutje en opnieuw hoor ik Lenneke kreunen. Daarna bef ik haar weer en gelijktijdig maak ik met mijn natte vinger haar sterretje vochtig. Lenneke wordt steeds onrustiger, waaruit ik opmaak dat ze gaat klaarkomen. Ik blijf haar kutje likken en terwijl mijn vriendinnetje nog steeds haar klitje verwent, duw ik een vinger tegen haar sterretje. Dan steek ik mijn vinger in één keer in haar kontje en meteen komt Lenneke kermend en wild schokkend klaar. Ik voel haar geile sappen over mijn tong stromen en lik alles gulzig op. Daarna kom ik overeind, kruip dicht tegen Lenneke aan en kus haar zachte lippen. Ze kijkt me verdwaasd aan.
‘Zo… dát was lekker zeg…’

We liggen even rustig tegen elkaar aan, maar voelen allebei dat we nog niet verzadigd zijn. Ik voel hoe Lenneke mijn lul vastpakt en rustige trekbewegingen begint te maken. Mijn pik moest even bijkomen van de heerlijke pijpbeurt onder de douche, maar krijgt er nu weer veel zin in en ik hoor Lenneke verlangend zuchten.
‘Ik wil je rijden…’ kreunt ze.
Ik ga op mijn rug liggen en kijk ademloos toe hoe Lenneke overeind komt en schrijlings op me komt zitten. Ze pakt mijn pik vast, duwt mijn eikel tegen haar openstaande schaamlippen en zakt dan over me heen. Ik zie mijn lul in haar lichaam verdwijnen en voel hoe ze me liefdevol ontvangt in haar warme schoot. Dan vinden onze ogen elkaar en begint Lenneke me langzaam te berijden. Ze sluit haar ogen en ik zie haar intens genieten. Mijn lul pompt soppend in en uit haar kutje, wat me nog geiler maakt. Ik pak haar borsten vast en terwijl ze op en neer wipt op mijn pik, begin ik met haar heerlijke tieten te spelen. Ik streel ze, knijp er zachtjes in en kneed haar tepels, die onder mijn aanraking nog harder worden. Lenneke neukt me steeds wilder; mijn lul glijdt razendsnel in en uit haar kutje. Ik kan me niet meer inhouden en begin mee te stoten. Meteen houdt Lenneke haar lichaam stil en nu neuk ik háár. Al snel voel ik mijn volgende orgasme opkomen.
‘Ik ga komen…’
‘Kóm voor me… spuit me vol…’ hijgt ze.
Meer aansporing heb ik niet nodig; met een luide brul spuit ik mijn zaad diep in Lennekes hete kut. Ik blijf nog even doorstoten en dan komt ook Lenneke voor de tweede keer klaar. Ik zie en voel haar lichaam schokken en haar kutje verkrampen. Zo melkt ze mijn pik en perst de laatste druppels sperma eruit. Dan laat ze zich hijgend naast me ploffen en kruipt in mijn armen.
‘Zó… wat kan jij lekker neuken zeg…’ mompelt ze.
‘Met zo’n lekkere vrouw als jij gaat dat vanzelf,’ lach ik. ‘En wat kan jij gruwelijk lekker neuken en pijpen!’
Ze lacht en we nestelen ons als lepeltjes tegen elkaar aan. Ik streel haar nog een tijdje en dan vallen we in een diepe slaap.

Aan het begin van de volgende morgen word ik wakker. Ik voel Lenneke tegen me aan liggen en glimlach; wat hebben we samen weer een fantastische dag en nacht gehad. Mijn handen glijden zachtjes over haar naakte lichaam, maar ze slaapt door en dat is prima; het is nog vroeg.
Opeens denk ik terug aan ons gesprekken over eerdere relaties. En in mijn hoofd hoor ik Lenneke opnieuw zeggen: ‘Ik heb schoon genoeg van kerels die aan één vrouw niet genoeg hebben.’
Ik denk aan de lieve Anja, met haar mooie donkere ogen en haar zachte karakter.
Ik denk aan de hartstochtelijke Fanny, met wie ik eindeloos kan vrijen.
Ik denk aan de zorgzame Corine, met haar betoverende glimlach.
Ik denk aan Heleen, Bertine, Rachel en Janine…
Mijn God… dit gaat heel erg ingewikkeld worden.